ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΤΕΛΕΙΕΣ...
(ανάρτηση αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων Με Αναπηρία-
3 Δεκεμβρίου)
3 Δεκεμβρίου)
Πριν λίγες μέρες άνοιξε η γωνιά το Ιατρείου μας, που ειδικά σε μέρες "εφημερίας" έχει πολλή δουλειά!
Μιλώντας
για τα φάρμακα και για το γιατί, πότε και πώς τα παίρνουμε παρατηρήσαμε
το κουτί τους και είδαμε ότι εκεί αναγράφονται καποιες βασικές
πληροφορίες όπως:
το όνομα του φάρμακου,
τη βασική ουσία που έχει (γελασαμε πολύ με τις ονομασίες),
το είδος του (σιρόπι, αλοιφή, δισκία, σταγόνες)
την ημερομηνία λήξης
Ειδαμε όμως και κάποιες παράξενες ανάγλυφες τελείες.... τι να είναι αραγε; πώς και γιατί βρεθηκαν στο κουτί; Καποιος είπε ότι είχε δει και στο καπάκι του μπουκαλιού από το γάλα της κουζίνας. Πραγματικά υπήρχαν και εκει. Κι όταν κλείσαμε τα μάτια και φανταστήκαμε τα κουμπιά του ασανσέρ μας καποιοι θυμήθηκαν ότι υπήρχαν και εκει!!!
Σαν καλοί ντεντέκτιβ αποφασίσαμε να σημειώσουμε όλα τα στοιχεία που είχαμε ως τώρα και να προσπαθήσουμε να βρούμε τη λύση....
Τις σημειώσεις μας τις δείξαμε στην κα Ελπινίκη που ο Κουακέρο λέει πως...κάτι παραπάνω ξέρει για αυτό το μυστήριο.
Τις σημειώσεις μας τις δείξαμε στην κα Ελπινίκη που ο Κουακέρο λέει πως...κάτι παραπάνω ξέρει για αυτό το μυστήριο.
Πραγματικά με τις εικόνες και τα στοιχεία που έφερε μαζί της μας βοήθησε να λύσουμε το μυστήριο:
Ένας κώδικας, μια γλώσσα, μια αλφαβήτα για τυφλούς. Η γραφή Braille.
Με τη βοηθεια της
κυρίας Ελπινίκης και του παράξενου αλφάβητου με τις τελειες που μας
έφερε, διαβάσαμε τα καπάκια: ΧΥΜΟΣ στο ένα- ΓΑΛΑ στο άλλο.
Κλείσαμε τα μάτια και πιάσαμε τη γραφή πάνω στα φάρμακα.
Με κλειστά μάτια και μόνο με την αφή μας, πιάναμε μέσα από ένα σακούλι ένα αντικείμενο και προσπαθούσαμε να βρούμε τι είναι!!!
Τα πήγαμε πολύ καλά!
Την επόμενη μέρα φτιάξαμε το δικό μας αλφάβητο Braille με πλαστελίνη ώστε να είναι ανάγλυφο!
Τα πήγαμε πολύ καλά!
Την επόμενη μέρα φτιάξαμε το δικό μας αλφάβητο Braille με πλαστελίνη ώστε να είναι ανάγλυφο!
Είδαμε αληθινες σελίδες βιβλίου γραμμένο σε Braille και κλείσαμε τα μάτια μας για να νιώσουμε την αίσθηση των ανάγλυφων γραμμάτων με τα δάχτυλά μας.
Μιλήσαμε για σκύλους "οδηγούς" και γνωρίσαμε το Λευκό μπαστούνι που χρησιμοποιούν τα άτομα με πρόβλημα όρασης.
Πόσο δύσκολο είναι να πρέπει να κανουμε μια διαδρομή με κλειστά ματια με βοηθό μας ένα μπαστούνι;
Και τι γίνεται όταν στη ήδη δύσκολη διαδρομή σου κάποιοι ...παρκάρουν αυτοκίνητα ή βάζουν εμπόδια;
Οι μικροί πολίτες μέσα από όλες τις δράσεις προβληματίστηκαν, ανακάλυψαν, βίωσαν και σκέφτηκαν πολλά.
Με τη σειρά μας ας αναρωτηθούμε και οι μεγάλοι:
κι ας σκεφτούμε πως με την καθημερινή στάση μας
μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα!
μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα!
